Ήταν από τις πιο άσχημες κούπες που έχω δει. Χρώμα μπεζ που ξεθωριάζει και ράγισμα στην άκρη του χείλους. Μια μυρωδιά φουντουκιού ανακατεμένη με καφέ έφτασε με απαλά κύματα στα ρουθούνια μου. Ακούμπησε την κούπα στα χέρια μου και με κοίταζε επίμονα μέχρι να κατεβάσω την πρώτη γουλιά. Ίσως για πρώτη φορά η γεύση του…
Οι μυρωδιές (κάποιες φορές) μάς ταξιδεύουν, μας γαληνεύουν και ξυπνούν μέσα μας όμορφα συναισθήματα που ίσως να είχαμε ξεχάσει. Το ίδιο ακριβώς κάνουν και τα τραγούδια προσεγγίζοντας όμως, όχι την αίσθηση της όσφρησης, αλλά της ακοής. Τι γίνεται όμως όταν αυτά τα δύο στοιχεία συναντηθούν; Αυτή η εβδομάδα ήταν αφιερωμένη στις μυρωδιές και λίγο πριν…
Προτού φύγεις και χαθείς, κάπου μεταξύ πραγματικού κι απίθανου φρόντισα και τράβηξα μια γερή τζούρα από τη μυρωδιά σου. Θέλησα, βλέπεις, με τις φρούδες ελπίδες ενός έρωτα που είχε από καιρό εκλείψει να αναζωπυρώσω φλόγες κάτω στα βάθη του ωκεανού. Δεν μπόρεσα να αντισταθώ, θέλησα να φυλακίσω όλες μας τις στιγμές στη μνήμη αυτού του…
Έχετε παρατηρήσει ποτέ ότι οι μνήμες και τα συναισθήματα επανέρχονται πιο έντονα με τις μυρωδιές; Όχι με τα τοπία, ούτε με τα τραγούδια - αλλά με τα αρώματα. Χωρίς να μπορούμε να προσδιορίσουμε το πώς μοιάζει το καθένα, όταν τα μυρίσουμε ξέρουμε αμέσως με τι και ποιον έχουμε συνδέσει το καθένα. Υπάρχουν πολλές μυρωδιές που…
Τις βραδιές που η αϋπνία δανείζεται το πρόσωπό σου και το παραδομένο μου κορμί νοσταλγεί την αγκαλιά σου νιώθω τις μνήμες μου να πνίγονται στον γεννημένο από απόσταση ωκεανό. Σφίγγω τα σκεπάσματα γύρω μου ελπίζοντας να πλάσω τη μορφή σου, αναπνέω μανιωδώς μήπως καταφέρει ο ανοιξιάτικος αέρας να αναμιχθεί με το άρωμά σου και φτάσει…
Έχοντας πάνω μου την οσμή της Διαφέρω από τον έξω κόσμο Κλεισμένος μες στην τρύπα μου μα θέλω να βγω έξω Μπας και καταφέρω να μιλήσω με κάποιον άλλο. Μυρίζω καμένο κρεμμύδι και χλωρό απήγανο Με απεχθάνονται, ενώ τους αγαπάω Έχω να δω χρόνια το φως γιατί φοβάμαι Ίσως η μυρωδιά της απαισιοδοξίας μου να…
Κάθε μυρωδιά πάντα κάτι μας θυμίζει. Πόσες φορές κάναμε τη βόλτα μας ένα μεσημέρι Κυριακής και νιώσαμε να μυρίζει όλη η γειτονιά από ένα ωραίο φαγητό, χωρίς να το σκεφτούμε μας ήρθαν στο μυαλό τα φαγητά της γιαγιάς μας. Περπατώντας στο δρόμο σε όλους μας έχει τύχει να έρθει στη μύτη μας ένα άρωμα που…
Οι αδελφοί Grimm είναι δύο λαογράφοι του 19ου αιώνα, οι οποίοι κάνουν το γύρω της Ευρώπης (κυρίως της κεντρικής) και συλλέγουν ιστορίες και τοπικούς μύθους του μεσαίωνα, ώστε να μη χαθούν στο πέρασμα του χρόνου. Ο τρόπος που σκέφτηκαν για να διατηρήσουν αυτές τις ιστορίες ζωντανές είναι να τις μετατρέψουν σε παιδικά παραμύθια. Μερικά από…
Continue reading ➞ Η ιστορία πίσω από τα παραμύθια των αδερφών Grimm.
Ένα πράγμα -ή μάλλον πολλά- ήταν δίπλα μου όταν τίποτα άλλο δε βρισκόταν εκεί, και εξακολουθεί να είναι για πάντα. Τα βιβλία. Τα βιβλία κι εκείνο το μικρό παιδάκι. Εκείνο που χωνόταν κάτω από τα σκεπάσματα με το φακό για να μην καταλάβει η μαμά ότι ξενυχτάει με ένα βιβλίο στο χέρι. Εκείνο το παιδάκι…
Continue reading ➞ Διάβαζε για να ζήσεις, ζήσε για να διαβάζεις.
Το παιδί με τη χρωματιστή καρδιά ήξερε να χορεύει και με ήλιο και με βροχή. Το χαμόγελο του ήταν λαμπερό, αυτόφωτο Θύμιζε, ο ίδιος, τον Αποσπεριτη. Λαμπερό αστέρι στον νυχτερινό ουρανό - λαμπερή ψυχή στα σκοτάδια της πόλης. Το παιδί με την χρωματιστή καρδιά ήταν πάντα ευγενικό. Έλεγε ευχαριστώ και συγγνώμη και αγνοούσε τους κακόβουλους…
Τα πρωινά το σώμα μου είναι πιο βαρύ. Αόρατες αλυσίδες με δένουν στο κρεβάτι, ενώ θαμποί ψίθυροι φωτός φτάνουν στα βλέφαρά μου μέσα από τα στόρια του παραθύρου για να μου θυμίσουν πως η ζωή είναι έξω. Σέρνω το κορμί μου μέσα στο πλήθος και οι αλυσίδες σέρνονται πιο πίσω, δημιουργώντας ένα μονοπάτι από ατσάλι.…
Ο αέρας μπλέκει τα μαλλιά μου και τα οδηγεί στα μάτια μου. Το στιβαρό ξύλινο τραπέζι άψογα στηρίζει τα δύο υψωμένα πόδια μου. Το αχνό φως μιας μοναδικής λάμπας οριακά επαρκεί για να διαβάζω. Ο ήχος του κύματος σαν άλλο εκκρεμές συγχρονίζει την διάθεσή μου και το σκοτάδι που ενώνει τη θάλασσα με την απέναντι…
Όσο και δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε, αλλάζουμε καθημερινά. Συνήθως μεταβάλλουμε μικρά πράγματα ή ανταλλάσσουμε μια σκέψη μας με μια καλύτερη. Αναρωτιέμαι μέρες τώρα, γιατί να συμβαίνει αυτό; Ποια είναι η κινητήριος δύναμη γι’αυτό το γεγονός; (Αναφέρομαι σε αυτό σαν γεγονός γιατί το αισθάνομαι συνέχεια) «Λογικό είναι... Κάθε μέρα μεγαλώνουμε, με αποτέλεσμα να αντικρίζουμε περισσότερο…
Σήμερα νομίζω ντράπηκα περισσότερο από κάθε άλλη φορά και αυτό συνέβη γιατί ντράπηκα που είμαι άνθρωπος. Σήμερα ντράπηκε η ίδια μου η ψυχή. Ντράπηκα που ανήκω σε μια κοινωνία στην οποία δεν επιτρέπεται μια κοπέλα να γυρίσει σπίτι της το βράδυ, γιατί υπάρχει πάντα ο κίνδυνος ένας μουρλός να σε κυνηγήσει. Να σε κάνει να…
Εκφυλίζοντας όλες τις εκφράσεις του προσώπου σου Οι πολλές διακυμάνσεις, οι πολλές αισθήσεις Τα όσα μυστικά κρύβανε οι γραμμές των χειλιών σου Πλατιές μουγκές πεδιάδες, κενά λιβάδια, Το άρωμα της λανθάνουσας ομορφιάς προκλητικά απόν Και εγώ με τα μάτια να προσπαθώ Τις αδειασμένες γραμμές να ανασχηματίσω Να ζωντανέψω στην εικόνα την παλιά αναγκαία της μορφή,…
Στις 19 Μαΐου 2019 και ώρα 21.00, η μπάντα «Ενδοπία» θα βρίσκονται στο Σφίγγα music theater για μια βραδιά με ροκ, ατμοσφαιρική μουσική και πολλά συναισθήματα. Να είστε όλοι εκεί. Παρακάτω, παρατίθεται το Δελτίο Τύπου. Δελτίο Τύπου: Οι Ενδοπία αποτελούνται από τους: Δημήτρης Φραγκούλης (Φωνή-κιθάρα) Θάνος Νανόπουλος (Μπάσο) Θοδωρής Ψυχαλής (Τύμπανα) και Θάνος Τσέλιος (Πλήκτρα)…
Continue reading ➞ Οι»Ενδοπία» στη μουσική σκηνή Σφίγγα. – Δελτίο Τύπου
Ένα από τα πολυπλοκότερα ερωτήματα που ταλανίζει το ανθρώπινο είδος είναι αν ένα άτομο κατέχει ως φυσική του κληρονομιά ανθρωπιστικές αξίες ή τις αποκτά αργότερα. Αν αποτελεί, δηλαδή, αλτρουιστή από τη γέννησή του – λόγω γονιδίων ίσως – ή οι αλτρουιστικές διαθέσεις που κατέχει αποτελούν ένα επίκτητο πλεονέκτημα. Αρχικά, με τη γέννησή του ο καθένας,…
Σαν σήμερα πριν από 38 χρόνια η reggae μουσική έχασε τον βασιλιά της και η ανθρωπότητα έναν από τους πιο σπουδαίους ανθρώπους της. Ο Bob Marley έφυγε από τη ζωή το 1981 εξαιτίας της εξάπλωσης του μελανώματος στους πνεύμονες και τον εγκέφαλο του. Εμείς τον τιμούμε συλλέγοντας μερικά από τα αποφθέγματα του και δημιουργώντας ένα…
Continue reading ➞ Μια αγάπη, μια καρδιά, μια μοίρα | Σαν Σήμερα
Όσον αφορά στα αδέρφια, είτε μεγαλώνεις μαζί τους είτε το ένα αναθρέφει το άλλο. Περί των αδερφών που μεγαλώνεις εσύ σήμερα ο λόγος, ειδικά αν οι γονείς λείπουν στη δουλειά. Έχεις μεγαλώσει αρκετά ώστε να θυμάσαι την εγκυμοσύνη της μαμάς σου, ενώ έχεις ωριμάσει αρκετά ώστε να μη νιώθεις ανταγωνισμό και ζήλια για το επερχόμενο…
Κάθε μέρα η ίδια λούπα. Κάνω εγώ κάτι λάθος ή μήπως είναι όλα λάθος; Άκρα παράλυτα, σαπισμένη ψυχή, μυαλό δύο βήματα πριν την παράνοια, τι άλλο μένει να περιμένω; Βγαίνω στο δρόμο και παρατηρώ πρόσωπα και κινήσεις, όλα φαντάζουν νευρικά και θλιμμένα και κάπως νιώθω ότι δεν έχει μείνει πια κάτι να περιμένω... Σε μια…
Οι άνθρωποι που αγαπώ και δεν είναι πλέον στη ζωή μου, έχουν γρατσουνιές και σημάδια στα σώματα τους, από την μάχη που έδωσα για να τους κρατήσω. Όλοι τους, έχουν δυσκολία στην αναπνοή από τις αναθυμιάσεις που προκάλεσε η φωτιά που εγώ έβαλα για να κάψω τις γέφυρες που χτίσαμε για να πορευόμαστε μαζί. ℬασιλική…
Τις μέρες τις δύσκολες· τις ασφυκτικά γεμάτες από απληστία μα ασφυκτικά κενές από εσένα μια σκέψη φυτρώνει στην τσιμεντένια, άτεχνη φυλακή της σκέψης μου μόνο για να την ξεριζώσει το οριζόντιο δρεπάνι της αδράνειας. Να φύγω μακριά από τη ρουτίνα να ξεγελάσω τα άγνωστα προσωπεία. Να πάω εκεί που το χρόνο ορίζει το κύμα μιας…
Κράτα αυτό που θέλεις από εμένα Και τα χάδια που καταγράφηκαν ας μείνουν ελλιπή Κι ο αέρας που μου έδωσες ας αρχίσει να τελειώνει Και το καλοκαίρι ας έρθει λίγο αργότερα φέτος. Κράτα αυτό που θέλεις από εμένα Κι ας είναι κομμάτι του δικού μου ουρανού Ή κύμα της δικής μου θάλασσας ή ατής που…
Continue reading ➞ Κράτα αυτό που θέλεις από εμένα. | Topic-U
Τελειώνουμε το ποτό μας, πληρώνει και φεύγουμε από το μπαρ. Μου λέει με κακή άρθρωση λόγω του αλκοόλ: - Πάμε μια βόλτα; (Όλα εκεί αρχίζουν... Ενδεχομένως να πρέπει να κοιμηθώ αλλά δεν δουλεύω αύριο. Νυστάζω, αλλά δεν πειράζει.) - Και δεν πάμε; Απαντάω. - Τέλεια. Το πρώτο πράγμα που θέλω είναι να κλείσεις τα μάτια…
Σκόρπιες λέξεις και σκέψεις. Πάνω σε χαρτιά και μέσα σε οθόνες. Δύσκολο πράγμα η επικοινωνία. Δύσκολο να εκφράσεις όσα σκέφτεσαι. Γιατί μας φοβίζει τόσο η απόρριψη; Κάθε βράδυ η ίδια ερώτηση τριγυρίζει στο μυαλό μας: Τι είναι, τελικά, αυτό που μας φοβίζει τόσο; Πάντα για ό,τι στραβό κατηγορούμε πολύ εύκολα τον εαυτό μας. Γιατί είμαστε…
Μου είπες να βγούμε, δέχτηκα χωρίς να το σκεφτώ γιατί αυτές τις μέρες τριγυρνούσες συνέχεια στο μυαλό μου. Σε κοιτούσα τόσο έντονα και το είχες καταλάβει. Έβλεπα ότι το βλέμμα σου ήταν μια σε εμένα μια σε αυτόν τον τόσο απρόσωπο κόσμο γύρω μας. Ήθελα τόσα να σου πω μα δεν έβγαιναν λέξεις. Ήρθες στο…
Πώς είσαι έτσι; Έχεις κυτταρίτιδα και φοράς κοντό σορτσάκι; Δεν ξέρεις να ντύνεσαι για το σώμα σου… Βγαίνεις στην παραλία; Είναι αντιαισθητικό… Μη φοράς κολλάν δεν είναι για σένα… Πως είσαι έτσι; Είσαι κοντή και φοράς φούστα μακριά με ίσιο παπούτσι, δεν ξέρεις να ντύνεσαι για το σώμα σου… Σε κονταίνει! Είναι άσχημο… Πώς είσαι…
Σκότωσα την αγνότητά μου γιατί ξεγελάστηκα από την τροχιά του χρόνου. Σκότωσα την καρδιά μου γιατί έτυχε να πληγωθώ. Σκότωσα εσένα γιατί κυρίευσε το εγώ μου. Σκότωσα το μέσα μου γιατί δείλιασα να με γνωρίσω. Σκότωσα τα δικαιώματά μου γιατί φοβήθηκα να τα υπερασπιστώ. Με σκότωσα. Έχω γίνει δολοφόνος του εαυτού μου, Έγινα δολοφόνος της…
Όχι της κοιλιάς, παιδί της καρδιάς. Η μαμά μου όσο κι αν προσπάθησε, δεν τα κατάφερε. Όταν σταμάτησε να προσπαθεί, πήγε σε ένα σπιτάκι. Μίλησε με μια κυρία και ήρθαν προς το δωμάτιο. Στο δωμάτιο ήταν πολλά παιδάκια. Η μαμά μου άνοιξε την πόρτα, με κοίταξε και είπε στην κυρία: «Αυτή είναι». Η κυρία απόρησε,…
Όταν έγινα δεκτή στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα ανταλλαγής φοιτητών, ήξερα ότι θα διάλεγα Ολλανδία και ξερό ψωμί για να περάσω εκεί ένα εξάμηνο των σπουδών μου. Μπορεί αργότερα να ανακάλυψα τις εκατοντάδες ομορφιές της χώρας και να την αγάπησα για πολλούς λόγους, τότε όμως ένα ήταν το κίνητρό μου και η επιθυμία μου από παιδί. Να…
