Πρώτο πρωί αφού μπήκε η άνοιξη.
Όλα άνθισαν
Μέχρι και ο γέρος απέναντι σφυρίζει χαρούμενος.
Εσύ όμως
είσαι κλεισμένος μέσα
Κοιτάζεις το ταβάνι και αναρωτιέσαι…«Έχει νόημα να σκέφτομαι ότι σήμερα είναι μια άλλη μέρα ή μήπως όλες οι μέρες μου -και οι παλιές και αυτές που έρχονται- θα είναι γκρίζες;»
Ύστερα από αυτή την σκέψη
και δυο τσιγάρα στο μπαλκόνι
γύρισες πίσω στο κρεβάτι
Γιατί εσένα
Μόνο αυτό σε ηρεμεί
Δύστυχε…
Δεν κοιτάς την ομορφιά
Γιατί και σε αυτήν είσαι σίγουρος πως θα βρεις ελαττώματα.
Μην κατηγορείς, λοιπόν, κανέναν άλλον
Παρά τον εαυτό σου.
~Šui ❡eneris~
photo by: despinaniki
