Μεγάλος άνθρωπος
στην ψυχή,
στο μυαλό,
στην καρδιά.
Έβγαινε και περπατούσε
για ώρες,
κι ας μην μπορούσε,
μπορούσε.
Το μόνο κουράγιο,
να περπατάει.
Δεν του άρεσε μέσα,
δεν άντεχε.
«Αν δεν περπατήσω μια μέρα,
θα πεθάνω την ίδια στιγμή», έλεγε.
Κάποια μέρα,
δεν μπόρεσε να περπατήσει.
Δεν το άντεξε.
Βγήκε στο μπαλκόνι
και πέταξε,
για πάντα.
Αντίο, κυρ’ Γιάννη.
ℤiggy
Photography credits: Kerasia
