Ο Soteur είναι ο καλλιτέχνης που θα σου φτιάξει τη μέρα. |TopicArt

Ο Soteur, κατά κόσμον Σωτήρης Φωκέας, ζωγραφίζει με έντονα, ζωντανά χρώματα και ακανόνιστες φόρμες. Μικρά χαμογελάκια και αστείρευτο χιούμορ με μια γλυκιά ειρωνεία ποτίζουν τους καμβάδες του.

Ο Σωτήρης μόλις ολοκλήρωσε το πρώτο έτος στο μεταπτυχιακό τμήμα της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών στην Αθήνα, όπου και τον «ανακάλυψα». Μπαίνοντας στο χώρο του, το μάτι μου γέμισε με χρώματα, διακριτικά doodles, αλλά και σχέδια αφηρημένα, βουτηγμένα σε μια πανδαισία χρωμάτων. Αν μπορώ να μιλήσω προσωπικά, η τέχνη του Soteur είναι -λίγο πολύ- αυτό που χρειαζόμαστε για να αφυπνιστούμε, ακριβώς επειδή μέσα σε αυτό το ευχάριστο κλίμα σου κρύβει κάθε τι που μπορεί να βαραίνει το μέσο δυτικό άνθρωπο, ντυμένο με το πέπλο του λεπτού σαρκασμού.

Μπαίνοντας, ο Σωτήρης, με πέτυχε αποχαυνωμένη να κοιτάζω τα έργα του και με ένα χαμόγελο, σα να με ήξερε καιρό, μου είπε να τον φωνάξω αν τον χρειαστώ κάτι. Έτσι και έκανα. Τον «φώναξα» για μια συνέντευξη:

Σίγουρα έχω πειραματιστεί και αλλάξει διάφορα στυλ ανά τα χρόνια! Νομίζω όμως πως το γενικότερο ύφος της δουλειάς μου παραμένει ίδιο, καθώς δεν έχουν αλλάξει ιδιαίτερα οι στόχοι μου ούτε αυτά που θέλω να επικοινωνήσω. Με το συγκεκριμένο στυλ δουλεύω τα τελευταία 2 χρόνια, αν και θεωρώ πως αποτελεί λογική συνέχεια της μέχρι τώρα δουλειάς μου (στο κεφάλι μου τουλάχιστον βγάζει νόημα!)

ΝΑΙ! Δεν αυτοπροσδιορίστηκα ποτέ ως «ζωγράφος» (ούτε νομίζω πως κάποιος μπορεί να το κάνει με σιγουριά το 2019). Για την ακρίβεια, νομίζω πως κάνω ζωγραφικά έργα 2 χρόνια μόνο. Τη δουλειά μου την βλέπω σαν ένα σύνολο από εργαλεία που εξυπηρετούν έναν σκοπό – και τον τελευταίο καιρό η ζωγραφική είναι αυτή που τον εξυπηρετεί καλύτερα.
Έχω ασχοληθεί με τις εγκαταστάσεις, την περφόρμανς, το βίντεο και τα νέα μέσα γενικότερα.

Οφείλω να ομολογήσω πως έχω δυσχρωματοψία. Οπότε ναι, μου αρέσει να ζωγραφίζω με χρώματα αλλά δεν έχω ιδέα για ποια χρώματα μιλάτε! Τα χρώματα που προτιμώ αυτή τη περίοδο (και θα χρησιμοποιούσα) είναι τα φλούο ροζ, πορτοκαλί, σιέλ και πράσινα. Γενικά νιώθω πως δεν μπορώ να ξεφύγω (πολλά χρόνια) από αυτή τη διαστημική παλέτα.

 

Το να βιοποριστώ. Δεν υπάρχει κάτι καλύτερο από το να σπουδάζεις εικαστικά – το πιστεύω, αλήθεια. Έχει σίγουρα τρομερές δυσκολίες και εσωτερικά σκαμπανεβάσματα αλλά το να μπεις σε μια διαδικασία, σαν φοιτητής, να βρεις «τι είσαι» είναι φοβερό. Η προσγείωση σε σχέση με τον βιοπορισμό είναι που το δυσκολεύει αλλά επιμένοντας βρίσκονται όλες οι λύσεις…

Ελπίζω να ζω και να μην έχει αλλάξει τίποτα. Να είμαι καλλιτέχνης και καλό παιδί και να έχω φίλους που με αγαπάνε και να είμαι ακόμα έτσι όμορφος.

ΕΧΩ ΠΛΑΝΟ:
Θα είχα σημεία της πόλης που θα ήταν πεντακάθαρα.
Θα είχα σημεία της πόλης που θα ήταν ζωγραφισμένα από διάφορους αναγνωρισμένους καλλιτέχνες.
Θα είχα σημεία της πόλης που θα ήταν ελεύθερο να ζωγραφιστούν από όποιον θέλει.
Μετά θα με κατηγορούσαν για γκετοποίηση και gentrification (και μάλλον θα είχαν δίκιο), θα έχανα την εξουσία μου σαν απόλυτος εικαστικός άρχοντας και θα επέστρεφα στο να βάφω παράνομα ό,τι μπορώ και να τρέχω στα γεράματα ενώ πονάει η μέση μου.

Αυτή τη περίοδο τρέχει η ατομική μου έκθεση στον χώρο τέχνης ΙΣΟΓΕΙΟ στην Κηφισιά (μέχρι μέσα Ιουλίου).
Η πλειοψηφία της δουλειάς και δράσης μου βρίσκεται στο διαδίκτυο και κυρίως στο Ιnstagram (@soteur).

Ρίξε μια ματιά στην έκθεση του Σωτήρη στο παρακάτω βίντεο: