Ανενόχλητος κυλά, δίχως ποτέ να ξαποσταίνει.
Δεν υπολογίζει αισθήματα, συγκυρίες και δεινά, φεύγει και δυστυχώς δεν ξαναγυρνά.
Από καταβολής κόσμου, ο άνθρωπος ήθελε να τον μετρήσει. Κατασκεύασε μηχανές, τεχνοτροπίες,
δημιούργησε έννοιες, έδωσε ονομασίες…
Δεν ήθελε να τον δαμάσει, παρά μόνο να καταφέρει να τον ακολουθήσει.
Ώρες και λεπτά, μέρες, μήνες και χρόνια ακούμε καθημερινά. Ορίζουμε τις στιγμές μας σύμφωνα με αυτόν, νοσταλγούμε, ζούμε, ονειρευόμαστε.
Γιατρό τον ονομάζουμε και πάνω του στηριζόμαστε για να γιατρέψει τις πληγές μας.
Φωναχτά ζητάμε : «Γύρνα πίσω», μα πίσω του ποτέ δεν κοίταξε. Φοβόμαστε μην τον χάσουμε και τρέχουμε συνεχώς να το προφτάσουμε.
Συχνά δεν μας είναι αρκετός, μα όταν τον έχουμε και περισσεύει σαστίζουμε μπροστά του.
Κι αυτός ανενόχλητος κυλά, δίχως ποτέ να ξαποσταίνει.
Estella
Photgraphy credits: Mary Zacharaki
