Και τελικά, τα κατάφερα. Έφυγα. Πέρασα κάπου εκτός. Μακριά. Από την πόλη που μεγάλωσα, τα μέρη που έκανα σπίτι, τους φίλους που μου έμαθαν τι σημαίνει αγάπη - και εκείνους που μου δίδαξαν το μίσος. Τα κατάφερα και τώρα ζω μόνη μου. Στο δικό μου σπίτι. Αλλά μόνη μου. Και ήταν αρκετό. Και είναι αρκετό. … Συνεχίστε να διαβάζετε Τα κατάφερα (;).
Όσα προλάβεις να σκεφτείς, στα κενά που σκεπάζουν οι νύκτες στα διάκενα των συρμών και ανάμεσα στα «έχω», όσα πεπερασμένα προλάβεις, δεν είναι παρά πνοές θαμπές, μικρές χαραγματιές στον καθρέφτη που βάζουμε μπροστά μας, να κόβει όσα θα βλέπαμε, κι’ όσα μας κρατούν. Μένει εκεί αυτός, αλλόκοτα ανθεκτικός να θυμίζει πως το κεντρικό μας θέμα … Συνεχίστε να διαβάζετε Στα μικρά που χάνουμε..
Για άλλον δαίμονες, για άλλον αδελφές. Η μαστούρα του πρωινού για το βάλτο της νύχτας. Οι διακυμάνσεις στο εγώ, στο συναίσθημα. Μα το έντονο γέλιο με το κλάμα ίδιο ήχο έχουν. Θα φάω πολύ σήμερα. Χθες βαριόμουν. Θα γίνεις λιώμα ή θα μείνεις νηφάλιος; Θα διαβάσεις μέχρι αηδίας ή καθόλου. Το οριστικό «αντίο» δεν υπάρχει, … Συνεχίστε να διαβάζετε Οριακά δίπολα..
Κάπου διάβασα πως κάποτε θα έρθει κάποιος και θα μου αλλάζει όλη τη ζωή. Τον τρόπο που βλέπω τον κόσμο, τον τρόπο που αντιλαμβάνομαι την πραγματικότητα, το πώς βλέπω τον ίδιο μου τον εαυτό. Κάποιος που θα έχει τόση ισχύ πάνω μου, που με το που μπει στη ζωή μου θα συνταράξει τα θεμέλιά μου... … Συνεχίστε να διαβάζετε Μην περιμένεις κανέναν….
Ξύπνησα ένα βαρύ χειμερινό πρωινό και τα σύννεφα έκρυβαν κάθε ίχνος ηλιαχτίδας μα η κοιμισμένη αναπνοή σου δίπλα μου φώτισε ολόκληρο το δωμάτιο. Έτρεξα να φτιάξω την πρώτη στάλα καφέ μήπως ανασηκωθούν ελάχιστα τα ράθυμά μου βλέφαρα μα αυτά άνοιξαν διάπλατα από την επίγευση του πρώτου απαλού φιλιού το πρωί. Ο θόρυβος της κίνησης ηχούσε … Συνεχίστε να διαβάζετε Πέρα από το πέπλο..
Εγώ θα σου πω Πώς είναι η κατάσταση Γιατί; Διότι βγήκα έξω. Πλέον δεν έχεις τρόπο να κρυφτείς Ξέρω όλη την αλήθεια μου Δεν με ορίζεις πλέον Σε φαντάζομαι και σε λυπάμαι ταυτόχρονα. Αυτό που έχεις σου αξίζει Βλέπεις, η δύναμη σου φάνηκε Νόμισες πως παλάβωσα ή εσύ με έκανες να το πιστεύω Όμως άσε … Συνεχίστε να διαβάζετε Ε, και;.
Σαν Σήμερα γεννιέται ο λατρεμένος Syd των Pink Floyd.
#readagain απο τη Μαίρη Τζέιν
H πρώτη φωνή των λατρεμένων Pink Floyd θα γιόρταζε σήμερα 73 χρόνια ζωής. Τον έφαγαν τα ψυχεδελικά ναρκωτικά (καθόλου απορίας άξιο, αν ακούσεις τη μουσική του), κάτι που τον ανάγκασε να εγκαταλείψει τη μπάντα στα τρία πρώτα μόλις χρόνια. Παρέμεινε, ωστόσο, κοντά στα υπόλοιπα μέλη. Αποτέλεσε ιδρυτικό μέλος της μπάντας και συνέθεσε πολλά από τα πρώτα τραγούδια τόσο της μπάντας, όσο και για τα σόλο άλμπουμ του. Παρακάτω θα συστηθούμε σε μερικές από τις κορυφαίες δουλειές του.
Δείτε την αρχική δημοσίευση 48 επιπλέον λέξεις
«Καλή χρονιά!» ευχόμαστε και ξαναευχόμαστε τις τελευταίες 3 - 4 μέρες σε φίλους, σε συγγενείς, σε άγνωστους και περαστικούς. Η ευθυμία των γιορτών και ο ερχομός της νέας χρονιάς μάς γεμίζει ευχάριστα συναισθήματα. Πολλοί είναι αυτοί που απολαμβάνουν ακόμα τη χριστουγεννιάτικη άδειά τους αλλά ακόμα και αυτοί που έχουν γυρίσει στη ρουτίνα τους είναι υπό … Συνεχίστε να διαβάζετε Εσύ πώς παίζεις Jenga;.
Σε εκείνες τις σιωπηλές στιγμές Σε εκείνα τα κλεφτά αμοιβαία βλέμματα Σε εκείνα τα συχνά βουρκωμένα μάτια Σε εκείνες τις καρδιές που αγνόησα Σε εκείνες τις θωρακισμένες αγκαλιές Σε εκείνα τα όνειρα που πραγματοποίησα, αλλά και σε εκείνα που δεν ακούμπησα Σε εκείνα τα κρύα χέρια που μ'άρεσε να ζεσταίνω Σε εκείνες τις μυστικές συναντήσεις … Συνεχίστε να διαβάζετε Σε εκείνα..
Καμιά φορά αξίζει να αγαπάς, ακόμη και αν δεν αγαπιέσαι. Γαμώτο, δεν σε νοιάζει. Εσύ απλά αγαπάς και δεν σε νοιάζει ο άλλος. Δεν σε νοιάζει ακόμη και αν ο άλλος σε μισεί, στην τελική. Πολύ απλά, γιατί εσύ τον αγαπάς. Αυτός ο άνθρωπος ό,τι και να κάνει δεν θα βγει ποτέ από μέσα σου … Συνεχίστε να διαβάζετε Ο άνθρωπος που σε έμαθε να αγαπάς. | Topic-U.
Το 2020 ξεδιπλώνει τις πρώτες του ημέρες και οι ευχές δίνουν και παίρνουν. Άλλες τυπικές, άλλες εγκάρδιες, άλλες σύντομες, άλλες μακροσκελείς. Τα ίδια όμως δε λέμε και κάθε χρόνο; Τι αλλαγή περιμένουμε ακριβώς να φέρει ο καινούριος χρόνος; Τι ευχόμαστε συνήθως; Προσωπικά, πέρα από “υγεία πάντα, κι όλα τ’ άλλα έρχονται” δεν έχω να πω … Συνεχίστε να διαβάζετε Γίνε αυτό που εύχεσαι..
Μερικές φορές προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου πως δεν έφυγες και άλλες πως δεν ήρθες ποτέ. Η αλήθεια είναι πως δεν μπόρεσα να καταλάβω την ανάγκη της παρουσίας, μέχρι να νιώσω τον πόνο της απουσίας. Σαν ποτέ να μην ήταν εδώ κάποιος μέχρι να έρθεις εσύ.Σαν ποτέ να μην μου έλειψε κάποιος μέχρι να … Συνεχίστε να διαβάζετε Εξομολόγηση..
Κάψαμε το παρελθόν μας, ένα σπίρτο τη φορά. Με δύο κουτιά σπίρτα -ένα για την κάθε μία- και με την υπόσχεση στους εαυτούς μας ότι δεν θα κάνουμε τα ίδια λάθη και αυτήν τη χρονιά. Έκαψα με ευκολία αυτή την ιδέα που είχα για χρόνια, ότι θα μεγαλώσουμε μαζί. Ότι θα ξαπλώνουμε στο ίδιο κρεβάτι … Συνεχίστε να διαβάζετε Με ένα σπίρτο τη φορά..
Το κείμενο με τις περισσότερες αναγνώσεις για το 2019!
Απο την Estella.
Είμαι γυναίκα το πρωί που σηκώνομαι γύρω στις 7.00 για να πιώ τον δυνατό ζεστό καφέ μου μπροστά στην τηλεόραση που σιγοπαίζει στο βάθος του δωματίου. Με τις σκέψεις μου για τα πράγματα που έχω να κάνω μέσα στη μέρα μου να τοποθετούνται γρήγορα στα κουτάκια τους τακτικά και χρονολογημένα.
Δείτε την αρχική δημοσίευση 369 επιπλέον λέξεις
Βρέχει, σαν αναμονή, αργό, επίμονο ψιχάλισμα προσπαθεί, σχεδόν παστρικά, να ξεπλύνει το πρωινό στρώμα παγωμένης λύπης. Από το κοιμισμένο κούνημα της απέναντι λεύκας, το λεπτό ανακάτεμα του νερού κάτω απ’ τους τροχούς, νιώθω τα γκρίζα σύννεφα κουβέρτα αν όχι ζεστή, οικεία να παρατείνει την νύκτα, διεισδυτικό υγρό στις ρωγμές μεσημεριού, μουρμούρα απ’ τις ακίνητες γωνιές … Συνεχίστε να διαβάζετε Ένα ψιλόβροχο δεν αρκεί..
Σε έχασα μέσα στον καπνό του τσιγάρου σου Έφυγες κι έμεινα από συνήθεια, έτσι δε κάνουμε; Το χόμπι μου να με τρώει το συναίσθημα, για σένα ταινία μικρού μήκους. Χαθήκαμε ή χάθηκες; Έχει μπόρα. Έλα, θα βραχείς. Δε χωράμε στην ίδια ομπρέλα όμως κι εσύ έχεις κουκούλα. Στρίβεις στο ματωμένο στενό Προχωρώ στη φρεσκοστρωμένη άσφαλτο … Συνεχίστε να διαβάζετε Χαθήκαμε στον καπνό..
Κάποια Χριστούγεννα άλλαξα και έγινα εγώ. Αν έτσι είμαι. Στόλισα το δέντρο με την μαμά μου και δεν γκρίνιαξα ότι είμαι κουρασμένη. Έβαλα χριστουγεννιάτικα τραγούδια -από εκείνα που της αρέσουν- και μιλήσαμε. Κάποια Χριστούγεννα άλλαξα και έγινα εγώ. Αν έτσι είμαι. Αποφάσισα να δώσω ευκαιρίες και να προσπαθήσω για κάτι που δεν ξέρω αν θα … Συνεχίστε να διαβάζετε Κάποια Χριστούγεννα. | #This_Is_Christmas.
Ένα ακόμα τσιγάρο έκοβε την ανάσα μου. Μέρες γιορτών, λέει, κάθε άνθρωπος εκεί έξω τέτοιες μέρες θα έχει σίγουρα έντονα συναισθήματα να διαχειριστεί. Άλλος χαίρεται, άλλος λυπάται, άλλος ίσως αδιαφορεί. Κάποιοι περιμένουν πώς και πώς αυτές τις μέρες να τις περάσουν να την οικογένειά τους, με χαρά προετοιμάζουν τα οικογενειακά τραπέζια και κάνουν σχέδια για … Συνεχίστε να διαβάζετε Η άλλη πλευρά των Χριστουγέννων. |#This_Is_Christmas.
Επίτρεψέ μου να σε τοποθετήσω στους γιορτινούς δρόμους της πρωτεύουσας. Δεν πιστεύω να έχεις χάσει τέτοιο θέαμα... Από τα μέσα Νοεμβρίου στην Αθήνα, αίφνης, γίνεται μια μικρή έκρηξη φωτός που μένει για κάμποσο καιρό μέχρι να επιστρέψει η καθιερωμένη της γκριζίλα. Πιάσε με, λοιπόν, από το χέρι και έλα να περπατήσουμε μαζί για λίγο. Θα είναι … Συνεχίστε να διαβάζετε Γιορτές απάτης. | #This_Is_Christmas.
Το ονομάζουμε δώρο και είναι υλικό, είναι το νούμερο ένα, το βασικό «εργαλείο» των Χριστουγέννων. Παίρνει μορφές πολλές και διαφορετικές. Βγαίνει σε μεγάλο, σε μικρό, μα και σε τεράστιο μέγεθος. Ίσως να τρώγεται, ίσως να φοριέται, ίσως να παίζεις με αυτό. Είναι από αυτά τα πράγματα που σπάνε και χαλάνε εύκολα, μα μην ανησυχείς γιατί … Συνεχίστε να διαβάζετε The one when Capitalism ate Christmas. | #This_Is_Christmas.
“525,600 minutes moments so dear. 525,600 minutes how do you mesure a year. In daylights, in sunsets, in midnights, in cups of coffee, in inches, in miles, in laughter and strife. In 525,600 minutes how, do you measure, a year in a life.” Ακούγοντας ξανά και ξανά το τραγούδι από το αγαπημένο μου Broadway musical … Συνεχίστε να διαβάζετε 525.600 λεπτά – Σε τι μπορεί να μετρηθεί μια χρονιά; | #This_Is_Christmas.
Για εμένα τα Χριστούγεννα δεν περιγράφονται με λέξεις, ούτε και υπάρχουν αρκετά εκφραστικές πρακτικές που να μπορούν να υποδείξουν ικανοποιητικά το πόσο όμορφα συναισθήματα μου δημιουργούν. Έτσι, ορμώμενη από την αδυναμία μου να τα περιγράψω η ίδια- ρώτησα διάφορους φίλους και γνωστούς τι είναι για αυτούς τα Χριστούγεννα κι αυτές είναι κάποιες από τις απαντήσεις … Συνεχίστε να διαβάζετε Τα Χριστούγεννα μέσα από τα μάτια σας. |#This_Is_Christmas.
Έχουν βγει έρευνες που δείχνουν συσχέτιση της ενασχόλησης με τα social media και της καταθλιπτικής διάθεσης. Σε απλά ελληνικά, βγάζει νόημα. Σκέψου ότι εσύ κάθεσαι σπίτι με άλουστο μαλλί, παράταιρες κάλτσες και πιτζάμες τρία νούμερα μεγαλύτερες και δεν έχεις χρόνο, παρέα, λεφτά ή όλα τα παραπάνω για να βγεις και αποφασίζεις να χαζέψεις τα στόρυ … Συνεχίστε να διαβάζετε Μην ψάχνεις τα Χριστούγεννα στα social. | #This_Is_Christmas.
Τα φώτα του δέντρου λάμπουν πάνω σε κάθε σκοτεινή μου σκέψη όπως μέσα σε κάθε κόκκινη μπάλα κρύβεται πλέον ένας ξεχασμένος στεναγμός. Το αστέρι στην κορυφή ξεθωριασμένο φαίνεται έχουν περάσει πολλές εποχές από τότε που είδε τελευταία φορά τα πρόσωπα γύρω του να λάμπουν. Η φάτνη σκονισμένη και λειψή μέσα της δεν έχει απομείνει παρά … Συνεχίστε να διαβάζετε Άστρο φωτεινό, λάμψε γιορτινό. | #This_Is_Christmas.
Μέρα γιορτής αν δεν είσαι μόνος. Όμως δεν είναι σαν τις άλλες μέρες, όπως και να 'χει. Αναμνήσεις, φιλοδοξίες, φόβοι και όνειρα συνυπάρχουν. Σε εικοσιτέσσερις ώρες σχεδιασμού, ανάλυσης και διαπεραστικών συναισθημάτων Όπου και να πας ξεχωρίζεις τη διαφορετική στάση των ανθρώπων ακόμα και των υλικών αν έχεις αρκετή φαντασία. Πιάνεις τη σκέψη σου να αναπολεί … Συνεχίστε να διαβάζετε Γιορτινός μονόλογος. | #This_Is_Christmas.
Με μελάνι κόκκινο σκοπεύουμε τον χρόνο, να βαπτίσουμε ιδιαίτερες μερικές του αλληλουχίες, απόπειρα ονοματοδοσίας ενός νήματος κυλούμενου νερού. Για όσους έχουν μόνιμη θέα το παρόν, η ρουτίνα ειρωνεύεται τα μασκαρέματα της, πλάγιες ματιές προς το πνεύμα που δεν διαφοροποιεί μ’ονόματα. Βαπτίζουμε, κι’ όμως, μια εναλλαγή του ήλιου Τρίτη, μια δεκαπεντάδα εναλλαγών Χριστούγεννα, ελπίζουμε, ράβουμε το … Συνεχίστε να διαβάζετε Γιορτινές σκέψεις. | #This_Is_Christmas.
Αν είσαι από τους τυχερούς που πρόλαβαν τη γιαγιά τους χωρίς προβλήματα, θα ξέρεις την αδρεναλίνη της φράσης «Πάω στη γιαγιά». Γιατί ξέρεις ότι μόλις φτάσεις 12 το μεσημέρι, έχει ήδη ετοιμάσει το τραπέζι. Ξέρεις ότι έχει μαγειρέψει αυτά τα κεφτεδάκια και το κοτόπουλο με τον μαγικό τρόπο που μόνο εκείνη ξέρει. Δε φτάνουν όμως, … Συνεχίστε να διαβάζετε Η γιαγιά..
Περιπλανιέμαι σε στενά γεμάτα καπνό, βιτρίνες και ζωή μα στενάζω για τα χείλη που πέρασαν χωρίς να με ζητήσουν. Τα σκεπάσματα ξεστρώθηκαν κούρνιασα ξεβολεμένος μέσα τους αναμένοντας τη σκέψη σου να με κρατήσει ξάγρυπνο το βράδυ. Δάγκωσα τα χείλη μου, ώσπου αίμα ξεχείλισε και κύλισε μέσα μου φόρος τιμής στα στεγνωμένα μου δάκρυα. Βγήκα να … Συνεχίστε να διαβάζετε Κολυμβητής στο χείμαρρο..
Η ύπαρξή της είναι μαύρη μα αισθησιακή μέχρι κορυφώσεως Έχει παράξενη ομορφιά και σε μαγεύει Είναι εκεί όταν είσαι απελπισμένος Έχεις δύο λεπτά να φύγεις από αυτήν Ή μια ζωή να χαραμίσεις πλάι της Αν κάτσεις ένα βράδυ μαζί της η ζωή σου μεταβλήθηκε Ένας παράγοντας που πάντα θα σε στιγματίζει Μια σκέψη που ορίζει … Συνεχίστε να διαβάζετε Η ερωμένη από «Κ»..
Απορίας άξιον είναι που μερικές φορές οι άνθρωποι ξεχνούν τη μια και κύριά τους ιδιότητα. Το σεβασμό για τον διπλανό τους. Απορίας άξιον είναι που μερικές φορές οι άνθρωποι αποπροσανατολίζονται από το στόχο τους. Την εξέλιξή τους. Απορίας άξιον είναι που μερικές φορές οι άνθρωποι συμπεριφέρονται χειρότερα από τα υπόλοιπα ζώα, έχοντας το πολυτιμότερο αγαθό. … Συνεχίστε να διαβάζετε Απορίας άξιον..
