Συναίσθημα: Προσμονή. Κάπου σε ένα παγκάκι, κοντά μεσάνυχτα. Το πλοίο μπαίνει στο λιμάνι. Προσμένω την άφιξή μου σε έναν παράδεισο σιωπηλά, λες και κάποιος μου είπε πως εκεί ανήκω. Προσμένω μια αγάπη άγρια και εσένα να μου πεις πως θες να διαβάσεις τα γράμματα που σου έχω γράψει. Προσμένω ένα βράδυ ήρεμο, χωρίς να τρέμω … Συνεχίστε να διαβάζετε Κοντά μεσάνυχτα. | #Topic_Week.
Συναίσθημα: Ενοχή Μισώ τις κυριούλες με τα καρό σακάκια και το ροζ τακουνάκι που περπατούν στους δρόμους ελαφριά, και σταματάνε πού και πού για να χαιρετηθούν μεταξύ τους. Αγκαλιάζονται ψεύτικα, φιλιούνται ψεύτικα και φεύγουν σαν ‘"αληθινές" κυρίες, με τη μύτη ψηλά. Σιχαίνομαι, στ’ αλήθεια σιχαίνομαι, τους μικροαστούς που έρχονται πού και πού από το μαγαζί, … Συνεχίστε να διαβάζετε Κάπως προσωπικό. |#Topic_Week.
Συναίσθημα: Απογοήτευση. Εύχομαι να μπορούσα να σε μισήσω, ή έστω να ρίξω δάκρυα για χάρη σου Μα η απογοήτευση είναι άδειασμα Και να ξέρεις πως όλα τα "δεν πειράζει" που ξεστόμισα, ήταν μαχαιριές που έκαναν πληγές στο σώμα μου, απ' τις οποίες δεν έτρεξε ούτε στάλα αίμα Έδωσαν απλώς διέξοδο στα συναισθήματα που είχα αρχίσει … Συνεχίστε να διαβάζετε Άδειασμα. | #Topic_Week.
Συναίσθημα: Μοναξιά Συνήθως, το αίσθημα της μοναξιάς το περιγράφουμε ως την απομάκρυνσή μας από τους γύρω μας, σωματική ή ψυχική. Αναρωτήθηκες ποτέ αν νιώθεις μοναξιά επειδή δεν σου λείπει κάποιος άλλος, αλλά ο ίδιος σου ο εαυτός; Ποιος εαυτός, θα με ρωτήσεις. Μήπως ξέρω ποιος είναι ο αληθινός μου εαυτός; Κι όμως, ξέρεις, όπως όλοι. … Συνεχίστε να διαβάζετε Μόνη… χωρίς τον εαυτό μου. | «Topic_Week».
Συναίσθημα: Θυμός Η ψυχολόγος μου επιμένει ότι στο μάτι του κυκλώνα κουρνιάζει ένας απύθμενος θυμός. Της χαρίζω ένα στραβό χαμόγελο ενώ η φωνή μέσα μου γελάει ειρωνικά. Δεν ξέρω αν μπορώ να εξηγήσω με λόγια πως είναι κάτι πιο βαθύ που με στοιχειώνει. Πως ο θυμός έρχεται και φεύγει. Πως όλα έρχονται και φεύγουν. Πως, … Συνεχίστε να διαβάζετε Το μάτι του κυκλώνα. | #Topic_Week.
Συναίσθημα: Πληρότητα Οι απόμακρες φωνές στο κεφάλι μου βυθίζουν στο θόρυβο όποια όνειρα έκανα για ένα βράδυ ευκολότερο παρά τα χέρια που δεν βρίσκονται κουρνιασμένα στο δάσος των μαλλιών μου. Η μάχη μόλις χάθηκε, η βάρκα ήδη βουλιάζει ο ζυγός ξανά στο προσκήνιο, να κλίνει χαιρέκακα προς το βάρος ενός κενού που δεν μπαλώθηκε και … Συνεχίστε να διαβάζετε Αναγκαία στάση. | #Topic_Week.
Συναίσθημα: Εξάντληση Το πράσινο "λιβάδι" που διάλεξα να διασχίσω μαζί της πλέον βάφεται κόκκινο από το αίμα που στάζει η καρδιά μου εξαιτίας της παρέας της. Αυτή είναι πάντοτε εκεί να περιμένει να περάσω τα όρια της φύσης μου και να με σκεπάσει. Όταν σούταρα και σπατάλησα όλη μου τη φύση (την ενέργεια) σε αυτό … Συνεχίστε να διαβάζετε Βόλτα με μια ξένη. | #Topic_Week.
Σήμερα, 18 Σεπτεμβρίου, συμπληρώνονται έξι χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Γνωστός για πολλούς, φίλους για άλλους, μα πάνω απ' όλα άνθρωπος πιστός στις ιδέες και τα πιστεύω του. Τη σημερινή επέτειο προανήγγειλε ένα τετραήμερο αφιερωμένο στον Killah P, το οποίο έκλεισε χθες με μια συναυλία στα μέρη του Παύλου με καλλιτέχνες να τραγουδούν … Συνεχίστε να διαβάζετε Να με θυμάσαι. | Σαν Σήμερα.
Συναίσθημα: Φόβος Φοβόμαστε το μεγάλο ρολόι στον τοίχο, τον τοίχο τον ίδιο και την αμήχανη σιωπή του, τα όρια, το αδιαπέραστο, την σιωπή, τον ίδιο τον φόβο. Φοβόμαστε ένα βλέμμα, μερικά λόγια, μια αλήθεια, μια πράξη. Φοβόμαστε –και φοβάμαι- τις άυπνες νύκτες, τις επόμενες ισχνές μέρες, τους κλειστούς, σκοτεινούς χώρους σαν φυλακές, τα σώματά μας … Συνεχίστε να διαβάζετε Διαρκείς Φόβοι. | #Topic_Week.
Συναίσθημα: Αποστροφή Κάθε μέρα που θα περάσει, μας αφήνει πλήθος συναισθημάτων φεύγοντας... Κυρίαρχο αισθάνομαι να είναι η αποστροφή. Αποστροφή. Πόσο αρνητικό αυτό το συναίσθημα; Αν πάρουμε ως δεδομένο ότι οι λέξεις έχουν φόρτιση, τότε η συγκεκριμένη έχει σίγουρα αρνητική. Μία κυρίαρχη μορφή της -δυστυχώς ακόμα στις μέρες μας- είναι, θα έλεγα, η αποστροφή μιας ολόκληρης … Συνεχίστε να διαβάζετε Άνθρωπος εναντίον ανθρώπου.| #Topic_Week.
Συναίσθημα: Λύπη Το δράμα. Μέσα σε αυτόν το βούρκο πλέω πλέον. Πάνω στη χάρτινη βαρκούλα που μου έφτιαξες. Γράφει πάνω «σ’αγαπώ» με κόκκινα γράμματα. Αλλά δεν είναι αυτό το όνομά μου. Η γελοιοποίηση. Είχες πει να μην κλάψω αν φύγουμε. Εγώ δεν έκανα κάτι, τα μάτια μου δάκρυσαν. Μετά σκέφτηκα να τα σκουπίσω. Ήταν όμως … Συνεχίστε να διαβάζετε Αυλαία τέλους.| #Topic_Week.
Λέμε πολύ τη φράση «Σ' αγαπώ»στην καθημερινότητά μας. Είναι μία φράση που χρησιμοποιούμε συχνά στη ζωή μας, σε ανθρώπους που είναι σημαντικοί για εμάς. Και το πιο όμορφο είναι ότι η αγάπη λαμβάνει διάφορες μορφές. Για κάποιους ανθρώπους η αγάπη μας μπορεί να είναι διαφορετική σε σχέση με άλλους. Δεν μπορείς να κρίνεις την αγάπη, … Συνεχίστε να διαβάζετε Να λες «σ’αγαπώ».| Topic-U.
Έχω λοιπόν τούτη την τάση, που με ωθεί στο να παθιάζομαι με ανθρώπους που βρίσκω ενδιαφέροντες. Συνήθως συμβαίνει αφού τους γνωρίσω και αντιλαμβάνομαι πως έχουν διαφορετικές από εμένα γνώσεις, ασχολίες, συνήθειες ή στάση ζωής. Μου κινούν την περιέργεια, καθώς με ενθουσιάζει αυτή τους η "ουσία" - συνήθως καλλιτεχνικής φύσεως- που εγώ δεν έχω ή δεν … Συνεχίστε να διαβάζετε Συλλέγοντας ουσίες.| Topic-U.
Σήμερα, 14 Σεπτεμβρίου, θα γιόρταζε τα γενέθλιά της μια από τις πιο χαρακτηριστικές φωνές της ποπ μουσικής. Αυτή δεν θα μπορούσε να είναι άλλη από την Amy Winehouse. Στην -σχετικά- σύντομη καριέρα της και κατά τη διάρκεια της -σίγουρα- σύντομης ζωής της, έγραψε τραγούδια, οι στίχοι των οποίων πηγάζουν κυρίως από τα βιώματά της. Βαθιά … Συνεχίστε να διαβάζετε Οι καλύτεροι ερωτικοί στίχοι της Amy Winehouse.| Σαν Σήμερα.
Στις 13 Σεπτεμβρίου του 1996 ο Tupac Amaru Shakur αφήνει την τελευταία του πνοή σε ένα από τα νοσοκομεία του Los Angeles. Αν και 23 χρόνια μετά το θάνατο του, ο Lesane Parish Crooks, κατά κόσμον Tupac, αναγνωρίζεται ως ένας από τους μεγαλύτερους -αν όχι ο μεγαλύτερος- ράπερ όλων των εποχών. Ακόμη και αν δεν … Συνεχίστε να διαβάζετε Ο βασιλιάς της ραπ: Tupac Shakur| Σαν Σήμερα..
Η εθνική συνείδηση έρχεται και κουμπώνει εκεί που αρχίζουν και γίνονται βαθιές οι χαρακιές της κοινωνικής πραγματικότητας. Η εθνική συνείδηση είναι μια φορεσιά, για κάθε άτομο που ψάχνει μια εύκολη απάντηση στο "Ποιος είσαι;". Ο *εισήγαγε εθνικότητα* είμαι, θα σου πει, με καμάρι. Και πράγματι, θα καμαρώνει. Και το έθνος του θα το έχει κορώνα … Συνεχίστε να διαβάζετε Ζητήματα (εθνικής) ταυτότητας..
Αργά τα άγρυπνα βράδια μου όταν ακούω πλέον μόνο τις σκέψεις μου και έχω χάσει πια την ελπίδα να ανταμώσω με όσους νοστάλγησα, εμφανίζεται στην μνήμη μου ένας άνεμος που με αναστατώνει. Ορμητικά παρασέρνει στο διάβα του κουβέντες κενές από βεβιασμένα χαμόγελα, αριθμούς βαρυσήμαντους που χάνονται ανάμεσα στην πληθώρα των ψηφίων τους, διαδρομές γεμάτες αγνώστους … Συνεχίστε να διαβάζετε Εις μνήμην..
Θα θελα να σου πω ότι μου λείπεις, αλλά θα έλεγα ψέματα. Θα θελα να μου πεις πως μ'αγαπάς, αλλά τότε θα έλεγες εσύ. Θυμάμαι πόσο πολύ σε λάτρεψα εκείνο το πρωί. Τώρα; Εδώ εγώ, εσύ εκεί. Εσύ εκεί, εγώ αλλού. Εγώ αλλού, εσύ παντού. Εσύ παντού, εγώ πουθενά. Πάμε ξανά. Θα 'θελα να σου … Συνεχίστε να διαβάζετε Επαναλήψεις..
Αν μπορούσα να μιλήσω ουσιαστικά σε κάποιον θα ήμουν πραγματικά ευτυχισμένος. Οι αποφάσεις μου -και η όψη μου- με κάνουν να μην μπορώ αλλά τις πιστεύω με κάθε δύναμη που απομένει στο μυαλό μου. Δεν ξέρω πώς να γράψω αυτό που θέλω όμως δεν θ' αφήσω τις εμμονές μου να κερδίσουν... Έξω η παράνοια από … Συνεχίστε να διαβάζετε H μέρα που δεν έπρεπε να έρθει..
Πρωινό τσιγάρο στην αυλή Ο καφές πάλι έλειπε από την κίτρινη κούπα Στο μυαλό μου πολλά τριγυρίζουν Άραγε να είσαι καλά; Άλλοι μέρα με τη μέρα μας μαθαίνουν Μοιραστήκαμε στιγμές Και τι μένει στο τέλος; Όμορφες εικόνες στη μνήμη μας Μέσα απ' τα μάτια σου με μαθαίνω 13/11/2018 Ḱοκκινόμαλλο Ṱέρας Photography credits: Panagiotis Vikatos … Συνεχίστε να διαβάζετε Πρωινή μου σκέψη..
Άφησε με, με το βλέμμα να σου πω όσα με λόγια δεν σου λέω. Γιατί σου μιλάω, σου εξηγώ μα κάποια πράγματα θα γίνει κουραστικό να τ’ αναφέρω ·άφησέ με, ενώ εγώ σου αφήνω ελεύθερους υπαινιγμούς και επιβεβαιώσεις, να μην ξεχάσεις όσα μένουν, ίσως οδηγούν ή και καθορίζουν την πληγή, που σαν αιμάτωμα τυφλώνει το … Συνεχίστε να διαβάζετε Άφησε….
Η σημερινή ημέρα (10/9) είναι αφιερωμένη στην καταπολέμηση ενός φαινομένου που μαστίζει στην εποχή μας και βρίσκει αντίκρισμα σε κάθε ηλικία και κοινωνική ομάδα. Μιλάμε για ένα φαινόμενο που κανείς μας δεν έχει την δικαιοδοσία να αγγίξει λόγω της άκρως προσωπικής και λεπτής του φύσης. Γι' αυτό δεν θα προσποιηθούμε τους ειδήμονες, ούτε θα προσπαθήσουμε … Συνεχίστε να διαβάζετε Μικρές στιγμές… | Σαν Σήμερα.
Η χημεία φέρνει δύο άτομα πιο κοντά. Τα οποία ενδεχομένως να αποκτήσουν δεσμό. Πρέπει να υπάρχει ισορροπία μεταξύ τους, αλλιώς μπορεί να είναι για πάντα χώρια ή ο χρόνος σύνδεσης να είναι μικρός.Μπορεί ο δεσμός να είναι ισχυρός, μπορεί και να σπάει εύκολα. Αυτό εξαρτάται από το πόσο ισχυρή είναι η αλληλεπίδραση μεταξύ των ατόμων. … Συνεχίστε να διαβάζετε Σχέση χημείας ή ανθρώπων;.
Έφτασε η στιγμή που φαντάζομαι και σχεδιάζω με κάθε λεπτομέρεια εδώ και 8 μήνες. Το αεροδρόμιο μου φαίνεται τεράστιο και ο παράλογος φόβος του να χαθώ ξαναγεννάται. Ανοίγω τα μάτια μου και η μικρή τηλεορασίτσα στο βάθος του αεροπλάνου γράφει : “2 ώρες και 19 λεπτά μέχρι την προσγείωση στο αεροδρόμιο Newark – New York”. … Συνεχίστε να διαβάζετε Το New Jersey είναι ένας άλλος κόσμος. | Topic Travellers.
Μπορεί να μη με στηρίζεις Μπορεί να μην είσαι ικανή για στήριγμα Μπορεί να αρνείσαι να αντικρίσεις τις ικανότητές σου Μπορεί η άρνηση να είναι άλλη μια κακή συνήθειά σου Μπορεί να σου αρέσει να υπάρχεις μέσα σε μια συνηθισμένη ζωή Μπορεί η ύπαρξη σου κάποια στιγμή να μεταμορφωθεί σε ζωή Μπορεί αν έπαιρνε άλλος … Συνεχίστε να διαβάζετε Μπορει(ς);.
Ίσως το πολύτιμο μας αγαθό, που δε φαίνεται, δε μετριέται, δεν μοιάζει με κανενός άλλου και είναι όμορφο σε όλες του τις εκφάνσεις: Τα συναισθήματα μας. Κι όμως, γιατί τα αντιπαλεύουμε; Γιατί προσπαθούμε να τα καταπνίξουμε; Γιατί ορισμένες φορές ευχόμαστε να μην υπάρχουν; Και γιατί προσπαθούμε να τα εντάξουμε σε κανόνες; Ναι, όταν νιώθεις ένα … Συνεχίστε να διαβάζετε Λόγω συναισθήματος….
Πάντοτε έβρισκα ελκυστικά τα τσιγάρα που δεν κάπνισα, τα χείλη που δεν φίλησα, τους ανθρώπους που δεν γνώρισα. Περίεργο. Ποτέ μου δεν έκλαψα για στίχους που δεν έγραψα, λέξεις που δεν ζύγισα, χαρτιά πασαλειμμένα, καταδικασμένα στην αφάνεια. Ευτυχώς. Ίσως έτσι ακόμα αναγνωρίζω τα σοκάκια που δεν θα περπατήσω, τις γάμπες που δεν θα βλέπω το … Συνεχίστε να διαβάζετε Άγραφα σοκάκια..
Τα χέρια μου μουδιασμένα. Ένα αίσθημα πνιγμού τόσο όμορφο και άσχημο ταυτόχρονα που η ψυχή μου το θαυμάζει. Η καρδιά μου σαν σχοινί τεντώνεται και σκίζεται στην άκρη -ίσα ίσα κόπηκε μα πόνεσα απίστευτα. Δεν μπορώ να ορίσω τα λεγόμενα μου, δυστυχώς!Όμως διαχειρίζομαι την σκληρότητά τους. Αν μου έδινες ακόμα μια ευκαιρία να βρίσω την … Συνεχίστε να διαβάζετε Συγγενείς παραλογισμοί..
Κάθομαι μπροστά σε έναν μουντό, γκρίζο διάδρομο, σε μία άβολη καρέκλα αναμονής. Δεν θέλω να σε δω, δεν θέλω να μου χαμογελάσεις. Δεν θέλω τα ήρεμα μάτια σου ν’ αντικρίσουν τα απαίσια δικά μου. Μια λέξη επαναλαμβάνεται στις τρομερές μου σκέψεις, μια λέξη που δεν θα ξεπεράσω ποτέ. Καρκίνος. Προσπαθώ να φανώ δυνατός, κι όμως … Συνεχίστε να διαβάζετε Ήσυχα βράδια. | Topic-U.
Συνεχίζοντας από το άρθρο με τις κλασικές ταινίες (μπορείς να βρεις το πρώτο εδώ), θα ήθελα να αναφέρω μερικές όχι και τόσο «υψηλόβαθμες» ταινίες του IMDb, που η κάθε μια άφησε ένα κομμάτι της στην κοσμοθεωρία μου. Κάθε μια ξεχωρίζει για τον τρόπο που παρουσιάζει τον έρωτα και τα συμπτώματά του. Έρωτας για τέχνη, για … Συνεχίστε να διαβάζετε Τροφή -ή ταινίες- για σκέψη (vol. 2)..
