Ι.
Δεν ξέρω πώς αισθάνομαι για τον θάνατο.
Ή για τη ζωή.
Κάποιες φορές το μεταφράζω σε χαμένους χτύπους
κομμένες ανάσες και μυαλά κενά από σκέψεις
Η ζωή μου θυμίζει πολύ τον θάνατό σου
Δεν ξέρω πώς νιώθω για το θάνατο.
Ή για εσένα…
Κάποιες φορές σε μεταφράζω σε ζωή, άλλες σε θάνατο
Ο τρόπους που με σκοτώνεις,
μου δίνει ζωή.
ΙΙ.
Δες πώς αυτός ο κύκλος,
«Δεν κουράστηκες;»
Άσε με να ξέρω καλύτερα
το γιατί και το πώς
«Όχι, δεν κουράστηκα.»
Δεν ξέρω πολλά πια
και τα αντικείμενα (γεγονότα)
γλιστράνε από τα χέρια μου
και πέφτουν πάνω σου σαν στάλες
από τα δάκρυα που ξέχασα να κλάψω
εκείνο το βράδυ.
«Δείχνεις κουρασμένη…»
Οι έγνοιες δεν περνάνε
κι εσύ σήμερα ήρθες λίγο πιο κοντά
σε σχέση με χθες
και με απομάκρυνες από εμένα
«Κουράστηκα»
Νικήτα
Photography credits: Despina Niki
topicap.blog 